Pulsatilla
Ranunculaceae
+32 52 33 73 15
Jan Spruyt-Van der Jeugd bvba
Mostenveld 30
9255 Buggenhout
België
Ranunculaceae
Deze maand bespreken we Pulsatilla of wildemanskruid. Deze vaste plant uit de ranonkelfamilie (Ranunculaceae) omvat een 40-tal soorten en ze danken hun botanische naam aan het Hebreeuwse ‘Pasakh’ dat verwijst naar Pasen, het moment dat de plant bloeit. Pulsatilla is voor de eerste maal beschreven in 1754 door Philip Miller. De plant gelijkt sterk op Anemone en werd zelfs vroeger tot dit geslacht gerekend.
Wij verkopen P. vulgaris en enkele cultivars hiervan.
Als je de plant ziet, valt meteen op dat deze volledig behaard is en donzig aanvoelt. Pulsatilla maakt wortelstokken die extra voeding ondergronds vasthouden. Dit maakt de plant uitstekend geschikt voor standplaatsen waar de bodem schraal en droog is.
Het blad is veerachtig, onderaan bevindt zich een rozet dat dubbel geveerd is en bovenaan zijn de bladeren enkelvoudig geveerd. Het blad is volledig bezet met donzige haartjes. Voor de bloei bereikt de plant een hoogte van 5-15cm.
Een foto van Pulsatilla bij het ontspruiten van het blad. De fijne veervormige, sterk behaarde bladeren vallen goed op. Foto genomen 25/03/21.
De bloemen staan meestal per 3 of 4, rechtstaand maar vaak ook knikkend.
De plant groeit na de bloei nog verder door tot ongeveer 30cm op het moment van de vruchten.
De bloem omvat zes bloemdekbladen of tepalen. Bij de meeste bloemen in de plantenwerled wordt er gesproken over kroonblaadjes (petalen) en kelkblaadjes (sepalen).
Zoals bij vele leden van de ranonkelfamilie, is het bloemdek van Pulsatilla echter ongedefinieerd (een perigoon). Dan is er geen onderscheid te maken tussen de bloemblaadjes en wordt er van tepalen gesproken. Dit geld ook voor bijvoorbeeld de bloemen van Helleborus, Lilium, Tulipa,…
De kleur van de tepalen is meestal paars (bij P. vulgaris) maar kan ook andere kleuren hebben (zie verder bij beschrijving van de cultivars).
De bloem bevat een massa gele meeldraden en enkele stampers in het midden. De talrijke meeldraden bevatten nectar (meteen een verschil met Anemone, waar de meeldraden geen nectar hebben).
De omwindselblaadjes zijn zeer fijn ingesneden en zilver behaard zoals de bladeren.
Op deze detailfoto van P. vulgaris zie je de 6 tepalen in het paars, de talrijke gele meeldraden en in het midden de donkerpaarse stampers. Onderaan links kan je een glimp opvangen van de omwindselblaadjes.
Na de bloemen, volgen de vruchten. Bij Pulsatilla zijn dit dopvruchten aan een soort klein pluimpje (vruchtpluis).
Een detail van het vruchtpluis. De dopvrucht zelf zie je hier niet, deze zit helemaal in het midden.
Wij hebben drie cultivars van P. vulgaris in ons assortiment.
Pulsatilla vulgaris 'Alba' is een variëteit met witte bloemen.
Pulsatilla vulgaris ‘Alba’ is een prachtige variëteit. De tepalen hebben hier een witte kleur.
Pulsatilla vulgaris 'Röde Klokke' heeft donkerrode, opvallende bloemen en Pulsatilla ‘Rosen Glocke’ heeft helder roze bloemen.
Pulsatilla vulgaris 'Röde Klokke'.
Vermoedelijk komen de roze en rode cultivars uit een kruising van P. vulgaris met P. rubra. De soorten en cultivars onderling kruisen trouwens ook gemakkelijk. Om dit te vermijden (indien je bijvoorbeeld borders in bepaalde tinten nastreeft) is het belangrijk om de planten met andere kleuren minimaal 100m uit elkaar te zetten.
Echter, vaak komt er uit de zaailingen wel een mooi exemplaar met kleur die je nog niet eerder in de tuin hebt gehad!
De natuurlijke biotoop van Pulsatilla is kalkhoudend grasland op Zuid-Europese hellingen, maar de verschillende soorten prefereren allemaal weidelandschappen en open plekken.
In België kan je de plant soms in het wild nog zien aan de Viroin (provincie Namen). Op de kalkheuvels langsheen de rivier groeien ook nog wilde orchideeën.
In de tuin prefereren Pulsatilla een warme plaats in bijvoorbeeld de puintuin op een arme en goed doorlatende ondergrond.
Deze Pulsatilla met roze kleur staat in een grindtuin-puintuin in de tuin van Jan en zaaide zich er spontaan uit. Foto genomen 25/03/21.
Pulsatilla vulgaris kan je vermeerderen uit zaad. De cultivars worden ook uit zaad vermeerderd. Wortelstekken nemen of scheuren is ook een optie.
Jan Spruyt heeft in zijn puintuin ook spontaan uitgezaaide Pulsatilla. Zo zie je in de oranje cirkel een lichtroze zaailing en in de donkerblauwe cirkel een veel donkerder exemplaar. De geelgroene plant vooraan links is Euphorbia characias subsp. wulfenii. Foto genomen 25/03/21.
©
Alle foto's zijn eigendom van kwekerij Jan Spruyt - Van der Jeugd, tenzij anders vermeld.