Helleborus orientalis

Ranunculaceae

Beschrijving

Het geslacht Helleborus omvat zo’n 15 soorten waarvan orientalis waarschijnlijk de meest gekende is. Het zijn langlevende planten die tegen het einde van de winter een opvallende verschijning in de tuin worden. Dan richten ze namelijk hun stevige bloemstengels op met bovenaan clusters van schotelvormige bloemen, meestal hangend, in de mooiste kleurtonen gaande van groenwit over roze tot dieppaars, bijna zwart zelfs.

De planten worden gemiddeld zo’n 40 cm hoog. Het blad mag er ook zijn. Stevig en lederachtig, fraai handvormig en met gezaagde rand. Groenblijvend ook.

Helleborus orientalis is goed winterhard en gedijt in de schaduw van loofbomen en struiken, waar hij zich al gauw zal uitbreiden door zaailingen. Deze nieuwe plantjes gaan na drie jaar bloeien met een eigen, uniek kleurenpallet. Tenzij men de bloemstengels afknipt natuurlijk. En u hoeft daarmee niet te wachten tot ze uitgebloeid zijn, want Helleborussen zijn nog goede snijbloemen op de koop toe.

Verzorging

Plant nieuwe plantjes zo’n 50 cm uit elkaar, in humusrijke tuingrond die nooit helemaal uitdroogt noch al te zuur is (BR2; GB2; OP2B). Goede drainage is ook belangrijk en liefst een plek in zon of halfschaduw. Denk goed na over de ideale positie, want Helleborussen houden er niet van dat ze verplant worden.

Het volgende jaar, voor de bloemen verschijnen, is het raadzaam om het oude blad weg te knippen. Zo maakt men plaats voor de nieuwe bloem- en bladstengels, en voorkomt men aantasting door een zwarte schimmelziekte.

Tips

Knip in het eerste jaar na aanplant de bloemstengels best weg, zodat de plant alle energie kan stoppen in het ontwikkelen van een sterk wortelgestel.

Staan de nieuwe bloemknoppen al boven de grond, en dreigt er toch nog vriesweer? Dek dan af met bladeren of een vliesdoek om vorstschade te beperken.

Assortiment

Onze collectie Helleborus orientalis vindt u hier.